तु - गं.

प्रस्तुत कमेंट या ब्लॉगसाठी लिहिली होती. पण बहुतेक तांत्रिक कारणांनी तिथे चिकटवता येत नाहिए.
http://shamaaemahafil.blogspot.com/

आता एवढं लिहिलंच आहे, आणि ईर बीर फत्ते मागे लागलेच आहेत म्हणुन म्हटलं - चलो हमहु कहीं लिख आए...

---------

इथुन पुढे वाचण्याआधी शर्मिला फडके यांचा मूळ लेख वाचा, प्रतिक्रिया वाचा. मूळ लेख माहितीपूर्ण आहे आणि साधार वाटतो. माझी प्रतिक्रिया - ऍज युजुअल - तिरकस, टोकाची आणि निखळ वैयक्तिक.

....

या उदाहरणांचं ससंदर्भ स्पष्टीकरण दिल्याबद्दल धन्यवाद. पण मी ’डेन्स’ असल्याने म्हणा किंवा ’पुरुष’ असल्याने - मला अजुनही या लेखामागचं ’लॉजिक’ कळत नाहीए. आय मीन ठीक आहे, जिजाबाई, लक्ष्मीबाई, अहिल्याबाई, आनंदीबाई, मेधाबाई या ग्रेट होत्या/आहेत/असतील. पण त्या होत्या/आहेत/असतील म्हणुन तुम्ही ’आहात’ हे गणित काय आहे? हे म्हणजे शिवाजी, तानाजी, टिळक, गांधी, नेहरु, पटेल, दोन्ही तेंडुलकर होते - म्हणुन मी आहे - असं म्हटल्यासारखं वाटतं.

लेखाची टिंगल करणे हा या कमेंटचा हेतु नाही. केवळ महिला दिन आहे म्हणुन टिमक्या वाजवु नका - असं सांगण्याचा प्रयत्न आहे.

’कथा’ या पिक्चरमध्ये एक सीन आहे. एक शेजारी बायकोला स्वैपाक कि धुणी भांडी करायला मदत करतो - म्हणुन इतर शेजारी त्याला हसतात असा. मला त्या सीनची पहिल्यांदा पिक्चर पाहिला तेव्हापासुन प्रचंड चीड आहे. त्या जोकची नाही, तर सई परांजपे नावाच्या ’महिला’ दिग्दर्शिकेची.

एनीवे - विषयांतर नको. पण हे ’बाई’ लोक लांब राहिले हो, बायका अजुनही टिकल्या लावतात, मंगळसुत्र घालतात, लग्न बिग्न झाल्यावर नवऱ्याचं नाव लावतात, हुंडा देतात घेतात मागतात, नित्यनेमाने कर्तव्य म्हणुन रोज स्वैपाक करतात, आपापल्या मुलींना शिकवतात, दागदागिने करुन त्याला ’स्त्रीधन’ म्हणतात, नवऱ्याने बदललं म्हणुन गाव बदलतात, रीत म्हणुन शिकतात आणि एम.बी.ए. वगैरे करुन घरी बसतात. आणि हे सगळं त्या ’बायका’ आहेत म्हणुन करतात. हे सगळं करण्यासाठी त्यांना मारहाण होत नाही, केशवपन केलं जात नाही, सती धाडलं जात नाही. हे सगळं त्या - आय डोन्ट बिलिव्ह इट - ऍन्ड यु वोन्ट ऍडमिट इट - स्वेच्छेने करतात!

आता याच्यावर बोंबाबोंब होईल.

बाई - गैरसमज नको. टिकल्या लावुन बायका सुंदर दिसतात, मंगळसुत्रात मर्यादा आणि जबाबदारी दर्शवतात, आणि वर सांगितलेल्या प्रत्येक आक्षेपाचे काव्यात्मक खुलासे देतात. पण हे स्लो पॉईझनिंग नाही का? प्रत्येक चॅनलवरच्या प्रत्येक मालिकेत, प्रत्येक मल्टिप्लेक्सच्या प्रत्येक पिक्चरमध्ये, आणि प्रत्येक घराच्या प्रत्येक प्रथेमध्ये हीच भिकारचोटगिरी मुलामुलींना जन्मापासुन चमच्या चमच्याने नाही भरवली जात का?

मला या चुत्येगिरीची चीड येते. आणि दर महिला दिनाला पडणाऱ्या या ’या ओवाळा’ लेखांची म्हणुनच अधिक. बायका या पुरुषांइतक्याच पोकळ आहेत, नेभळट आहेत, लाचार आहेत, कर्म आणि कल्पनादरिद्री आहेत, मुर्ख आहेत. रोजचा अन्याय त्या पुरुषांइतक्याच आळशीपणे सहन करतात. लिंगभेद पुरुषांच्याच हिरिरीने जपतात. त्या काल, आज, उद्या जिथे कुठे आहेत आणि असतील त्या त्यांची तशी लायकी होती म्हणुनच होत्या आणि म्हणुनच असतील. त्या तिथे आहेत किंवा असतील ते तुम्ही सांगितलेल्या लिस्टच्या inspite of असतील. because of नव्हे.

आज केवळ बायका शिकतात आणि नोकऱ्या करतात आणि परदेशवाऱ्या एकट्या दुकट्या करतात म्हणुन त्या स्वतंत्र झाल्यात आणि पुंडलिक वरदा हारी विठ्ठल आणि जिजाबाई टु मधु किश्वर कि जय?

Bullshit.

.....

प्रतिक्रिया वरच्या चार पाच टिंबांपाशी संपली.
आता बोला - भायलोग - कसे आहात?
सर्किट, ट्युलिप, मेघना, संवेद, जास्वंदी, विद्या, निमिष आणि इतर सगळेच - कुणीच लिहीत का नाही आहात?
ओह बाय द वे - कमेंटमध्ये आणखी बरंच काही लिहायचं होतं पण विसरुन गेलो. ’पुरुष’ दिन कधी असतो? एका गटारी अमावास्येत आयुष्य किती जगुन घ्यायचं? च्यायला अनारक्षित आणि ते ही पुरुष म्हणजे आपण ४० च्या जर्मनीतले ज्यु किंवा गेला बाजार आय पी एल मधले ऑफ स्पिनर बनत चाललोय असं मलाच वाटतंय कि तुम्हालाही? :))

आणि हे माझं सगळ्यात छोटं पोस्ट आहे कि नाही यावर आता आपण मतदान करु.

माझं मत - हो.

.....

अमेरिकेत काहिच्या काही करतात. म्हणजे घराच्या भोवती इनव्हिजिबल कुंपण. म्हणजे घरातल्या कुत्र्याने बाहेर पळुन जाऊ नये किंवा फुटपाथ वरच्या लोकांवर आक्रमण करु नये - असा हेतु. आता हे कुंपण मागची नऊ वर्षं बघतोय. पण परवा विचार आला कि अनवधानाने कुत्रा कुंपणातुन बाहेर पडला, तर तो आत कसा येणार?
आता हा तसा ’फंडामेंटल’ वगैरे प्रश्न नाहिए. पण हल्ली माझ्या फंडामेंटल प्रश्नांना ’पडायचा’ कंटाळा आलाय. म्हणुन.
दुपारी आंधळ्याच्या गायी वाचायला काढलं.
आज रात्री डेंजर स्वप्न पडणार.
एकदम फंडामेंटल.

तावत् शुभमस्तु!